Niesamowity jest fragment z Księgi Izajasza, czytany dzisiaj w liturgii. Przejmujące wołanie o możliwość poznania Boga i obraz niemocy człowieka, który sam z siebie nie jest w stanie uczynić NIC. Głód Boga, świadomość własnej grzeszności i.... nadzieja. W psalmie responsoryjnym kontynuacja tego wołania: Usłysz nas, przyjdź nam z pomocą !

A ja.... czy napradę mam w sobie głód Boga, świadomość własnej niemocy i nadzieję - trzy elementy stanowiące o prawdziwości i głębi modlitwy ?

Wierny jest Bóg, który powołał nas do wspólnoty z Synem swoim Jezusem Chrystusem, Panem naszym. On nas będzie umacniał aż do końca - obiecuje Słowo.

Wierzę.

Meroutka