Gdy Jezus podniósł oczy, zobaczył, jak bogaci wrzucali swe ofiary do skarbony. Zobaczył też, jak uboga jakaś wdowa wrzuciła tam dwa pieniążki, i rzekł: Prawdziwie powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy inni. Wszyscy bowiem wrzucali na ofiarę z tego, co im zbywało; ta zaś z niedostatku swego wrzuciła wszystko, co miała na utrzymanie. (Łk 21,1-4)

Wszystko umiesz Panie, tak powiedzieć, że dociera do mnie w sposób nie tylko jasny i logiczny, ale i bardzo poruszający. No i do tego zawstydzający. Bo co mam powiedzieć na Twe słowa? Jaka jest moja ofiara? Jaka jest moja pomoc innym ludziom? Jaki jest mój udział w czynieniu dobra? Nie będę wyliczał, bo mi zaraz wyjdzie coś bardzo zawstydzającego. Ale to prawda, zbyt często oddaję i dzielę się tym co mi zbywa. Tak pewnie jest ze wszystkim, z ofiarą, pomocą, czasem. A może z miłością  i poświęceniem? Pewnie nawet nie zauważam, że oddaję Tobie i bliźnim tak mało. Więc co robić? No cóż... Trzeba to mocno przemyśleć, ocenić i najwyższy czas to zmienić…

Maciej