Na to rzekli niektórzy z uczonych w Piśmie: „Nauczycielu, dobrze powiedziałeś”, bo o nic nie śmieli Go już pytać. (Łk 20, 40)

Myśli, przychodzące… i odchodzące. Tak wiele pytań… Wszystkie chciałbym Ci zadać, Panie. Tyle jest wokół rzeczy, których nie rozumiem…Wiele spraw widzę po swojemu…, powiedz mi Panie, jak to powinno być?

„Nauczycielu, dobrze powiedziałeś”. Bardzo dobrze. Tak wiele spraw zawikłanych i skomplikowanych, gdy odda się Tobie, staje się prostych i jasnych. Zawsze to, co Ty powiesz, jest takie przejrzyste, często aż się dziwię, że sam na to nie wpadłem. Wszystkie Twoje przypowieści i rady trafiają w moje życie tak dokładnie, jakbyś kierował je wyłącznie do mnie. Ileż to razy, po wysłuchaniu Twego Słowa mówiłem sobie: Tak, Panie, dobrze powiedziałeś… Chyba skierowałeś te słowa wyłącznie do mnie… Dobrze powiedziałeś!

Też często zadawałem Ci różne pytanie, takie zwykłe i takie bardziej skomplikowane. Nie zawsze nam było po drodze i nieraz szukałem słabych punktów, ale Ty zawsze mi odpowiadałeś i zawsze miałeś rację. Nieraz chciałem Cię przechytrzyć, robić coś po swojemu, ale Ty miałeś zawsze dla mnie mądre słowa. Pomogłeś mi układać moje myśli… Tyle spraw się ułożyło…i wiele jeszcze jest do zrobienia. Tak Panie, dobrze powiedziałeś.

Maciej