Gdy Jezus był już blisko Jerozolimy, na widok miasta zapłakał nad nim i rzekł: O gdybyś i ty poznało w ten dzień to, co służy pokojowi. Ale teraz zostało to zakryte przed twoimi oczami. Bo przyjdą na ciebie dni, gdy twoi nieprzyjaciele otoczą cię wałem, oblegną cię i ścisną zewsząd. Powalą na ziemię ciebie i twoje dzieci z tobą i nie zostawią w tobie kamienia na kamieniu za to, żeś nie rozpoznało czasu twojego nawiedzenia. (Łk 19,41-44)

Jerozolima – miasto pokoju (Jeruszalaim: jerusza – miasto, szalom - pokój), nie rozpoznała Tego, który pokój przynosi. Odrzuciła swojego Boga i jak czas pokazał została potem zniszczona przez Rzymian i w czasie dalszych wojen. To jakby symbol odrzucenia Bożego porządku. Dzisiaj też jest niewiele lepiej. Wokół mnie i we mnie samym. Codzienne życie tak bardzo odciąga od właściwej ścieżki, że czasem trudno znaleźć odpowiedni kierunek. Moje serce, które ma być miejscem Pokoju Bożego, nieraz pozostaje zamknięte. A gdy go nie otworzę i nie napełnię, tym właśnie Bożym Pokojem, to kto mnie obroni gdy nadejdą nieprzyjaciele, otoczą mnie wałem, oblegną mnie i ścisną zewsząd? Lepiej więc z całego serca przyjąć Boga, trwać w Nim i za nic nie naruszać Jego nakazów. I lepiej też dla mnie, żebym nie przegapił czasu nawiedzenia Pańskiego.

Maciej