Gniew mnie ogarnia z powodu grzeszników
porzucających Twe prawo.
Oplotły mnie więzy grzeszników,
nie zapomniałem o Twoim prawie.

Wyzwól mnie z ludzkiego ucisku,
a będę strzegł Twych postanowień.
Zbliżają się niegodziwi moi prześladowcy,
dalecy są oni od Twojego prawa.

Daleko od występnych jest zbawienie,
bo nie dbają o Twoje ustawy.
Na widok odstępców wstręt mnie ogarnia,
bo słowa Twojego nie strzegą.

(Ps 119,53.61.134.150.155.158)

I mnie gniew i żałość ogarnia, gdy depcze się Twoje prawo. Gdy chwast coraz bardziej zasłania ogród. I też mnie wstręt ogarnia na widok odstępców, którzy krzyż opluwają bez wstydu. Ale czy mnie przystoi ich oceniać? Ty jesteś Panie, sędzią sprawiedliwym i to Ty będziesz sądził. A moim zadaniem, być może jest próbować to zmienić, naprawić? I dbać żebym samemu Twego prawa nie zdeptał, co pewnie się zdarza… Tylko czynieniem dobra, przebaczeniem i miłością mogę zmienić świat, a zacząć powinienem od siebie…

Maciej