Szczęśliwy człowiek, który się boi Pana
i chodzi Jego drogami.
Będziesz spożywał owoc pracy rąk swoich,
szczęście osiągniesz i dobrze ci będzie.

Małżonka twoja jak płodny szczep winny
w zaciszu twojego domu.
Synowie twoi jak oliwne gałązki
dokoła twego stołu.

Tak będzie błogosławiony człowiek, który się boi Pana.
Niech cię z Syjonu Pan błogosławi
i abyś oglądał pomyślność Jeruzalem
przez wszystkie dni twego życia.
(Ps 128, 1-2. 3. 4-5)

Oto definicja życia. Czego można chcieć więcej? W tych słowach zawarty jest cały sens. Ktoś powie: to za mało. Gdzie wygoda, majętność, kariera, luksusy? O tym ten piękny psalm nic mówi? I dobrze, że nie mówi, bo to wszystko jest mi niepotrzebne. Marzę o rzeczach bezużytecznych, tymczasowych, a zapomniałem o najważniejszym: o Bogu, który wyznaczył mi moją drogę. Określił cały sens mojego życia. Tylko, że ja mając już wszystko co jest mi potrzebne, często szukam czegoś innego i nierzadko schodzę na inne drogi. A przecież napisano: „Szczęśliwy jest człowiek, który się boi Pana i chodzi Jego drogami”. Dodaj mi Panie, więcej rozumu, bym nie szukał tego, co nie dla mnie. Bym nie szukał innych dróg niż Twoje.

Maciej