Spojrzyj i wysłuchaj mnie, Panie, mój Boże.
Oświeć moje oczy, bym nie zasnął w śmierci.
(Ps 13, 4)
 

Oświeć Panie, moje oczy, moje życie, moja drogę. Oświeć i świeć mocno.

Wśród wielu starych obyczajów można znaleźć zwyczaj pozostawiania w oknie światła (palącej się świecy), wtedy gdy ktoś wracał z podróży. Żeby światło prowadziło wprost do domu, żeby wskazywało drogę. Przypominają mi się też opisywane historie żeglarzy, którzy powracali z dalekich wypraw i kierowali się światłami latarni morskich. Gdy widzieli blask swojej latarni, wiedzieli, że są już blisko domu. Podobno, sprytni piraci rozpalali na skalistych brzegach fałszywe ogniska, które kierowały podróżników na skały, gdzie rozbijali się i byli łupieni.

Oświeć, Panie moje oczy bym nie zasnęła w śmierci. Żebym nie zbłądziła w drodze. Świeć, Panie bym trafiła do celu. Niech Twoje światło wskazuje mi drogę do domu u Ciebie. Niech mnie prowadzi. Ochroń mnie Panie, przed fałszywym światłem, które doprowadzić mnie może do zguby. Świeć Panie…

Nutka