To mówi Pan: „Nie będziesz gnębił i nie będziesz uciskał cudzoziemców, bo wy sami byliście cudzoziemcami w ziemi egipskiej. Nie będziesz krzywdził żadnej wdowy i sieroty. Jeślibyś ich skrzywdził i będą Mi się skarżyli, usłyszę ich skargę, zapali się gniew mój i wygubię was mieczem, i będą żony wasze wdowami, a dzieci wasze sierotami. Jeśli pożyczysz pieniądze ubogiemu z mojego ludu, żyjącemu obok ciebie, to nie będziesz postępował wobec niego jak lichwiarz i nie każesz mu płacić odsetek. Jeśli weźmiesz w zastaw płaszcz twego bliźniego, winieneś mu go oddać przed zachodem słońca, bo jest to jedyna jego szata i jedyne okrycie jego ciała podczas snu. I jeśliby się żalił przede Mną, usłyszę go, bo jestem litościwy”. (Wj 22, 20-25)

W skrócie: masz być dobrym człowiekiem. Więc czy jestem dobrym człowiekiem?

Bohater filmu „Siedem dusz” pyta młodą kobietę -Czy uważa się pani za dobrego człowieka? Pada odpowiedź: -A jakby pan odpowiedział na takie pytanie? Mężczyzna po chwili namysłu odpowiada: -Przeciętny było dla mnie wyróżnieniem.

A ja? Czy jestem dobrym człowiekiem? Też chciałabym powiedzieć, że czułbym się wyróżniony za określenie przeciętny, ale się waham. Tak mało dobrego w życiu zrobiłem. Zawsze zastanawiałem się, jak ja oceniam dane wydarzenia i jak sam wartościuję siebie, ale rzadko myślę o tym jak mnie inni określają. Więc jak mnie oceniają inni ludzie? To ważne pytanie, bo tak też zapewne może patrzeć na mnie Najwyższy. Hmm, muszę znowu spojrzeć w lustro… mojego życia…

Maciej