Otwórz, Panie nasze serca, abyśmy uważnie słuchali słów Syna Twojego.
(Dz 16,14b)

Otwórz, Panie moje serce. Spraw abym umiał je otworzyć.

W znakomitym filmie Jona Purdy’ego „Joshua”, w czasach współczesnych pojawia się tajemnicza postać samotnego wędrowca znikąd. Stolarz, cieśla i rzeźbiarz czyni rzeczy niecodzienne, tak niezwykłe, że wkrótce trafia do Watykanu i uzyskuje audiencję u papieża. Ten pyta go: - Kim jesteś? Pada odpowiedź: - Nie poznajesz mnie Piotrze? Świat stał się przerażającym miejscem, tyle na nim gniewu i tak mało miłości. W ludzkich sercach jest pustka, której nic nie może wypełnić. Przez tę pustkę nie potrafią kochać… - Co mam robić - pyta papież. - Przypomnij im, że ich kocham, że umarłem za nich, powiedz im, że ta miłość jest prawdziwa. Jeśli otworzą serca, wypełnię pustkę i znowu będą miłować się wzajemnie… Powiedz im to, Piotrze…

Gdy po raz pierwszy widziałem tą scenę, pochyliłem głowę i zawstydziłem się. Zrozumiałem co mam robić. To takie proste. Mam otworzyć swoje serce, aby On, Pan wypełnił w nim pustkę. Dziś przypomina mi o tym Słowo Boże.

Ta filmowa scena z niezwykłym przesłaniem i ten fragment Słowa jest ze mną codziennie. I choć to wydawało się proste - otworzyć swoje serce, to jednak łatwo nie było i nadal nie jest. Ale każdego dnia próbuję otworzyć moje serce, żeby On wypełnił je miłością. Otwórz, Panie moje serce. Spraw abym umiał je otworzyć.

Maciej