Oto powstał jakiś uczony w Prawie i wystawiając Go na próbę, zapytał: Nauczycielu, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne? Jezus mu odpowiedział: Co jest napisane w Prawie? Jak czytasz? On rzekł: Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całą swoją mocą i całym swoim umysłem; a swego bliźniego jak siebie samego. Jezus rzekł do niego: Dobrześ odpowiedział. To czyń, a będziesz żył. (Łk 10,25-29)

Uczony w Prawie pyta Jezusa o życie wieczne.  A Jezus mówi (a właściwie tylko potwierdza odpowiedź, której sam sobie udzielił jego rozmówca), co trzeba czynić, by żyć. Nie żyć wiecznie, ale żyć...  Żyć, a nie wegetować, dryfować, unosić się na fali, robić coś połowicznie. Oddać Bogu CAŁE serce, CAŁĄ duszę, CAŁĄ moc, CAŁY umysł. Oddać po to, by On wypełnił je sobą. Czyli  ŻYCIEM.

Spraw, Panie, by to stało się rzeczywistością...

mb