I. Modlitwa Chrystusa

Chrystus modli się do Ojca

3. Najwyższy Kapłan Nowego i wiecznego Przymierza, Jezus Chrystus, Słowo pochodzące od Ojca i będące blaskiem Jego chwały, przyszedł na świat dla udzielenia ludziom życia Bożego i "zapoczątkował na tym ziemskim wygnaniu ów hymn, który rozbrzmiewa w niebie po wszystkie czasy". Odtąd z serca Jezusa płynie chwała Boża wyrażona ludzkimi słowami uwielbienia, przebłagania i wstawiennictwa. On, który jest początkiem nowej ludzkości i Pośrednikiem między Bogiem i ludźmi, modli się do Ojca w imieniu wszystkich i ich dobra.

4. Syn Boży stanowi jedno ze swoim Ojcem (J 10, 30), a przychodząc na świat wypowiedział te słowa: "Oto idę pełnić Twoją wolę, Boże" (Hbr 10, 9). On zechciał także pozostawić nam przykład swojej modlitwy. Ewangelia ukazuje nam często modlącego się Chrystusa: podczas chrztu, gdy Bóg ujawnia Jego posłannictwo; przed powołaniem Apostołów; przy cudownym rozmnożeniu chleba; w czasie przemienienia na górze; przy uzdrowieniu głuchoniemego; podczas wskrzeszenia Łazarza; przed mesjańskim wyznaniem wiary przez Piotra; kiedy uczył swych uczniów modlitwy; po ich powrocie z misji, na którą ich wysłał; gdy błogosławił dzieci i kiedy się modlił za Piotra.

Codzienna działalność Chrystusa łączyła się ściśle z modlitwą, nawet więcej: ona jakby z modlitwy płynęła. Widzimy Go udającego się na miejsce odosobnione lub na górę, aby się modlić; wstającego nad ranem lub modlącego się późnym wieczorem, aż do czwartej straży, spędzającego całą noc na modlitwie.

Wiemy, że Chrystus uczestniczył w modlitwie publicznej w synagogach, dokąd się udawał w sobotę "zgodnie ze swoim zwyczajem", oraz w świątyni, którą nazwał domem modlitwy. Niewątpliwie też odmawiał codzienne modlitwy, jak to czynili pobożni Izraelici. Odmawiał także tradycyjne błogosławieństwa przy posiłkach: podczas rozmnożenia chlebów, przy Ostatniej Wieczerzy i kiedy w Emaus zasiadł do stołu ze swoimi uczniami. Odśpiewał też z nimi hymn przed udaniem się na Górę Oliwną.

Aż do końca swego życia - w obliczu Męki, podczas Ostatniej Wieczerzy, w trwodze konania i na krzyżu - ukazuje nam Boski Mistrz modlitwę jako moc ożywiającą całą Jego działalność mesjańską i Jego przejście z tego świata do Ojca. "Z głośnym wołaniem i płaczem za dni swego ciała zanosił gorące prośby do Tego, który mógł Go wybawić od śmierci" (Hbr 5, 7). Kiedy zaś dokonał ofiary na ołtarzu krzyża, "udoskonalił na wieki tych, którzy są uświęceni" (Hbr 10, 14); powstawszy zaś z martwych, żyje zawsze i modli się za nas.

Ogólne wprowadzenie do Liturgii Godzin