Jest cudowna zima, ze śniegami prawie po kolana i stokami aż proszącymi się o szusy na nartach. Są ludzie, którzy dzwonią z życzeniami, można stroje prasować na karnawał. Jeżeli czytacie te słowa, to żyjecie.

Byliśmy gdzieś na noworocznych zabawach, mamy z kim wypić herbatę i pogadać. Powodów do wdzięczności wobec Boga, ludzi i  życia jest ogromnie dużo. I od wdzięczności radziłbym zacząć rok 2011 od Narodzenia naszego Pana Jezusa Chrystusa.

Nie myślcie (choćby z tego powodu, że dla niektórych myślenie może być dziś zajęciem niełatwym) co przyniesie wam Nowy Rok. Nic nie przyniesie, czego sobie sami nie wymyślicie i nie zrobicie. Oczekiwanie na pomyślne konfiguracje dat przystoi niemądrym. Całe życie pozostaje w naszych rękach. Na szczęście.

Warto się dobrze wyspać, zjeść smacznie i zdrowo, porozmawiać dłużej z najbliższymi, szczerze się pomodlić i jak najlepiej zrobić wszystko, czym się zajmujemy. To wszystko jest dobre i potrzebne.

Pod warunkiem, że wiemy dlaczego to robimy. A to musimy wiedzieć nawet pierwszego stycznia.

                                             ks. M. Puzewicz