Każda relacja jest naznaczona pewną niedoskonałością, każda wymaga jakiejś pracy nad sobą samym. Czasem trzeba przepracować swoje oczekiwania względem innych, czasem inni mają problemy, które odbijają się na jakości kontaktu... Mamy różne temperamenty, wady, zranienia. Wszystko to sprawia, że jesteśmy słabi i zdarza się, że zawodzimy innych albo inni zawodzą nas, rozczarowujemy się kimś albo ktoś rozczarowuje się nami, jedni nas lubią - inni nie, i tak dalej..... I nawet psalmista zauważa, że "ludzkie wsparcie jest zawodne" (Ps 60, 13). 

A Jezus czeka w ciszy. Zawsze taki sam.
Zawsze gotów, by porozmawiać.
Zawsze gotów, by wysłuchać.
On nigdy nie ma "gorszego dnia"....

Ta Jego stałość względem nas jest niesamowita.
Nawet, gdy czasem trochę się ukryje przed nami, to wychowawczo.
Nigdy z powodu cofnięcia miłości.

Najwierniejszy, najdoskonalszy, stały Przyjaciel.

Marysia

Zakochani, gdy snują plany, są niesamowici. Zaufanie mają wypisane na twarzach. Wspólna przyszłość...... - piękne doświadczenie miłości.

Z Panem Bogiem też mamy wspólną przyszłość. Czasem łatwo to przegapić. Pracując nad sobą, sięgamy do przeszłości. Gdy czytamy Biblię, czytamy o tym, co - choć wciąż żywe i aktualne - wydarzyło się dawno. Mamy wspomnienia, które na nas wpływają: o jednych wolimy zapomnieć, a drugimi chcielibyśmy żyć. A wielcy święci nas pouczają o wartości przeżywania chwili obecnej, liczy się tylko dzień dzisiejszy i tylko na niego mamy wpływ. W swoich pobożnych praktykach koncentrujemy się na przeszłości i teraźniejszości, a o przyszłości myślimy zwykle raczej w kategoriach kredytu albo emerytury.

I zapewne słusznie. Trzeba być realistą i umieć planować.
Ale.... popatrzeć czasem z Bogiem w przyszłość - jak para zakochanych - to takie ciekawe doświadczenie. 
Czeka nas wspólna przyszłość - z Nim, w dodatku nie kończąca się. 
Najmniej o niej wiemy - jak będzie wyglądała..... a jednocześnie najbardziej możemy być jej pewni.

Marysia