Tradycją w Zgromadzeniu Matki Bożej Miłosierdzia, do którego należała św. Faustyna, jest coroczne losowanie patronów na nowy rok. Dzięki stronie Faustyna.pl teraz każdy może wylosować patrona na rok 2018! Wraz z Patronem otrzymujemy roczną intencję do modlitwy oraz przesłanie, najczęściej z „Dzienniczka”.
Czując więc, że ten żywy płomień miłości udziela jej tak żywo wszystkich dóbr, gdyż ta boska miłość wszystko przynosi z sobą, dusza woła: O żywy płomieniu miłości, jak czule rani siła żaru twego! Innymi słowy: O płonąca miłości, jak rozkosznie swymi miłosnymi poruszeniami napełniasz mnie chwałą, jaką tylko przyjąć jestem zdolna! Dajesz mi bowiem boskie poznanie, odpowiednio do całej zdolności i pojemności mego rozumu, wlewasz mi miłość, stosownie do największej wytrzymałości mej woli, rozkoszujesz mię w samej mej substancji strumieniami twych rozkoszy (Ps 35, 9), wskutek boskiego zetknięcia i substancjalnego zjednoczenia, odpowiednio do największej czystości mej substancji, zdolności i zasięgu mej pamięci!
To i jeszcze wiele więcej, niż można wyrazić, otrzymuje dusza w tym czasie, gdy się rozpala w niej płomień miłości. Gdy bowiem dusza jest całkowicie oczyszczona w swej substancji i swych władzach: pamięci, rozumie i woli, wtedy substancja Boża, jak mówi Mędrzec, „dosięga wszędzie dla swej czystości” (Mdr 7, 24), pogrąża ją w sobie swym boskim płomieniem niezmiernie głęboko, przenikliwie i całkowicie i w tym pogrążeniu duszy w Mądrości Duch Święty wykonuje swym płomieniem chwalebne poruszenia, których słodycz odczuwając, dusza mówi: Bo nie masz w sobie już bólu żadnego!
...czyli nie sprawiasz już bólu, ucisku i zmęczenia, jak przedtem czyniłeś. Należy bowiem wiedzieć, że płomień Boży, gdy dusza była w stanie oczyszczenia duchowego, tj. gdy dopiero wchodziła w stan kontemplacji, nie był tak przyjemny i słodki, jak w tym stanie zjednoczenia. Zatrzymamy się chwilkę, by to jaśniej wytłumaczyć.
Zanim ten boski ogień miłości wejdzie i złączy się z samą substancją duszy przez jej całkowite i doskonałe oczyszczenie i udoskonalenie, płomień, czyli Duch Święty rani wciąż duszę wyniszczając i pochłaniając niedoskonałości jej złych nawyków. Przez to swe działanie przygotowuje ją Duch Święty do boskiego zjednoczenia i przemiany w Boga przez miłość.
Fali serca, gdy cicho wzbiera za spojrzeniem, nie obniżaj - o Matko - ani odmieniaj miłości, ale w dłoniach przejrzystych tę samą falę przenieś na mnie.
On Ciebie o to prosił.
Ja jestem rybak Jan. Tak mało jest we mnie do kochania. Jeszcze czuję: u brzegu jeziora - pod stopami drobniutki żwir - i nagle - On.
We mnie już tajemnicy Jego nie obejmiesz, choć w myślach Twych snuł się będę łagodnie jak mirt.
A jednak skoro On chciał, abym mówił do Ciebie "Matko" - proszę, niechaj w tym słowie nic się dla Ciebie nie zmniejsza. To prawda, że niełatwo zmierzyć głębokość słów, których znaczenie całe On w nas oboje natchnął, by w nich się utaiła cała miłość dawniejsza.
TRADYCJE WIELU KULTUR – LWÓW Z cyklu „Tradycje wielu kultur” Wstęp wolny! 08 Listopad 2017 (Środa) godz. 16:00 - 17:00 Dolnośląska Biblioteka Publiczna (Rynek) Sala im. Tadeusza Mikulskiego, III piętro
W dokumencie lokacyjnym Lwowa z 17 kwietnia 1356 r., Kazimierz Wielki zaznaczył, że mieszkający tu Polacy, Rusini, Ormianie, Żydzi i Tatarzy mają prawo do zachowania własnych praw, religii i obyczajów. Mieściła się tu metropolia obrządku ormiańskiego, ormiańsko-katolickiego i łacińskiego, tu miało siedzibę biskupstwo prawosławne. W tyglu narodowości i kultur powstała architektura wyjątkowa, a o jej klasie z pewnością świadczy wpisanie w 1998 r. centrum historycznego miasta na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Prelegent – Izabela Trembałowicz-Chęć (Muzeum Narodowe we Wrocławiu).