W weekend 21-22.04 byliśmy w Karpaczu na rajdzie Wspólnoty Płomień Pański. Nocowaliśmy w O.W Azalia, gdzie spotkaliśmy się z bardzo ciepłym przyjęciem i dużą życzliwością.
W sobotę dotarliśmy na miejsce samochodami. Ci, którzy nie mieli własnego środka transportu, mogli liczyć w tym zakresie na pomoc pozostałych uczestników. Po zakwaterowaniu się w ośrodku i wspólnej modlitwie wyruszyliśmy na trasę. Na pierwszym postoju, konsumując drugie śniadanie, postanowiliśmy się rozdzielić. Jedna grupa stwierdziła, że jest gotowa do ataku szczytowego na Śnieżkę, druga natomiast postawiła na rekreacyjny spacer do nieistniejącej już miejscowości Budniki. Jak wiadomo Pan Bóg jest Panem czasu i przestrzeni i pomimo z założenia różnego tempa, obydwie grupy spotkały się na górze w schronisku Jelenka. Tam właśnie nastąpiło ostateczne rozdzielenie. Grupa „Śnieżka” napotkała różne przeszkody w postaci śniegu, lodu i zerwanego mostu, ale szczyt został zdobyty. Natomiast „trasa spacerowa” drugiej grupy okazała się wcale nie taka spacerowa. Jednak dzielna grupa pokazała, że żadne wyzwania jej niestraszne i z okrzykiem na ustach „Ahoj przygodo!” pokonywała kolejne zaskakujące i ostatecznie niełatwe etapy trasy. Na szczęście wszystko dobrze się skończyło i wróciło tyle samo osób, ile wyruszyło w góry. Sobotni wieczór, chociaż zmęczeni, spędziliśmy na wspólnym posiłku, śpiewie i zabawie.
Niedzielę rozpoczęliśmy Eucharystią w Kościele pw. Nawiedzenia NMP w Karpaczu. Po śniadaniu opuściliśmy ośrodek i pojechaliśmy do świątyni Wang, a następnie ruszyliśmy spacerową trasą do schroniska Samotnia. Wycieczka przebiegała bajkowo, ponieważ mieliśmy dobrego pasterza Roberta, któremu dzielnie pomagał jego pies. Niedziela upłynęła na pogodnym spacerze, w pięknej scenerii, radosnym pluskaniu się w strumykach, miłych rozmowach, żartach i pościgach.
Chwała i cześć Panu Bogu Najwyższemu za ten czas, wspaniałą pogodę, jedność i wspólnotę. Amen!
Tradycją w Zgromadzeniu Matki Bożej Miłosierdzia, do którego należała św. Faustyna, jest coroczne losowanie patronów na nowy rok. Dzięki stronie Faustyna.pl teraz każdy może wylosować patrona na rok 2018! Wraz z Patronem otrzymujemy roczną intencję do modlitwy oraz przesłanie, najczęściej z „Dzienniczka”.
Czując więc, że ten żywy płomień miłości udziela jej tak żywo wszystkich dóbr, gdyż ta boska miłość wszystko przynosi z sobą, dusza woła: O żywy płomieniu miłości, jak czule rani siła żaru twego! Innymi słowy: O płonąca miłości, jak rozkosznie swymi miłosnymi poruszeniami napełniasz mnie chwałą, jaką tylko przyjąć jestem zdolna! Dajesz mi bowiem boskie poznanie, odpowiednio do całej zdolności i pojemności mego rozumu, wlewasz mi miłość, stosownie do największej wytrzymałości mej woli, rozkoszujesz mię w samej mej substancji strumieniami twych rozkoszy (Ps 35, 9), wskutek boskiego zetknięcia i substancjalnego zjednoczenia, odpowiednio do największej czystości mej substancji, zdolności i zasięgu mej pamięci!
To i jeszcze wiele więcej, niż można wyrazić, otrzymuje dusza w tym czasie, gdy się rozpala w niej płomień miłości. Gdy bowiem dusza jest całkowicie oczyszczona w swej substancji i swych władzach: pamięci, rozumie i woli, wtedy substancja Boża, jak mówi Mędrzec, „dosięga wszędzie dla swej czystości” (Mdr 7, 24), pogrąża ją w sobie swym boskim płomieniem niezmiernie głęboko, przenikliwie i całkowicie i w tym pogrążeniu duszy w Mądrości Duch Święty wykonuje swym płomieniem chwalebne poruszenia, których słodycz odczuwając, dusza mówi: Bo nie masz w sobie już bólu żadnego!
...czyli nie sprawiasz już bólu, ucisku i zmęczenia, jak przedtem czyniłeś. Należy bowiem wiedzieć, że płomień Boży, gdy dusza była w stanie oczyszczenia duchowego, tj. gdy dopiero wchodziła w stan kontemplacji, nie był tak przyjemny i słodki, jak w tym stanie zjednoczenia. Zatrzymamy się chwilkę, by to jaśniej wytłumaczyć.
Zanim ten boski ogień miłości wejdzie i złączy się z samą substancją duszy przez jej całkowite i doskonałe oczyszczenie i udoskonalenie, płomień, czyli Duch Święty rani wciąż duszę wyniszczając i pochłaniając niedoskonałości jej złych nawyków. Przez to swe działanie przygotowuje ją Duch Święty do boskiego zjednoczenia i przemiany w Boga przez miłość.
Noc taka zwykła, słońce już się skryło,
